Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ (μέρος ΙΙ)

Φώτο: Το άγαλμα του Αχιλλέα στο "Αχίλλειον" της Κέρκυρας

Η ζωή του Αχιλλέα και ο θάνατός του

Όταν οι Έλληνες αποφάσισαν να επιτεθούν στην Τροία, η Θέτιδα, που ήξερε ότι ο υιός της θα πέθαινε νέος κάτω από τα τείχη της, τον έστειλε ντυμένο με γυναικεία ρούχα στη Σκύρο, στο παλάτι του βασιλιά Λυκομήδη.
Εκεί ο Αχιλλέας γνώρισε και αγάπησε την κόρη του Λυκομήδη, Δηιδάμεια. Από την ένωσή τους γεννήθηκε ο Νεοπτόλεμος. Ο Αχιλλέας όμως δεν έμεινε κοντά στην οικογένειά του, γιατί στο μεταξύ οι Αχαιοί τον αναζητούσαν για να ξεκινήσουν για την Τροία. Όταν έμαθαν ότι ήταν στη Σκύρο, έστειλαν τον Οδυσσέα για να τον πάρει μαζί του. Ο Αχιλλέας, ακούγοντας αυτά που του είπε ο πολυμήχανος Οδυσσέας, ενθουσιάστηκε και τον ακολούθησε στον Τρωικό Πόλεμο.

Ο Πάτροκλος ήταν υιός του αργοναύτη Μενοίτιου. Παιδί ακόμα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, μετά από τον ακούσιο φόνο ενός συμπαίκτη του, και να καταφύγει στη Φθία.

Εκεί τον πήρε ο Πηλέας και τον ανέθρεψε μαζί με τον Αχιλλέα. Τα δυο παιδιά ενώθηκαν με στενή φιλία. Ο Πάτροκλος ακολούθησε τον Αχιλλέα στον Τρωικό Πόλεμο, όπου σκοτώθηκε από τον Έκτορα. Οι Τρώες, για να εκδικηθούν τον Αχιλλέα, ήθελαν να πάρουν το πτώμα του νεκρού Πάτροκλου. Ο Αχιλλέας το έμαθε και αναγκάστηκε να δώσει σκληρή μάχη για να το πάρει και να το θάψει. Στη συνέχεια εκδικήθηκε για τον θάνατό του, σκοτώνοντας τον Έκτορα, σε μια άγρια μονομαχία.

Η Νηρηίδα Θέτις, η μητέρα του Αχιλλέα, τον είχε προειδοποιήσει να μην σκοτώσει τον Έκτορα, γιατί αυτό θα σήμαινε το δικό του θάνατο. Όμως ο Αχιλλέας, που είχε λυπηθεί πολύ για τον θάνατο του Πάτροκλου, δεν την άκουσε. Τη στιγμή που ήταν έτοιμος να παραβιάσει τις πύλες της Τροίας, παρουσιάστηκε ο Απόλλωνας. Αυτός πρόσταξε τον Πάρη, να τον χτυπήσει στο θνητό σημείο του, στη φτέρνα.
Μόλις έπεσε νεκρός, ο Λύκιος Γλαύκος πήρε το πτώμα του, το έδεσε με λουριά και το έσυρε μέσα στην Τροία. Εμφανίζεται τότε ο Δίας, που βοηθά τους Αχαιούς να πάρουν τον νεκρό Αχιλλέα. Η Θέτιδα με τις πενήντα αθάνατες αδελφές της, ανέβηκε στη γη για να θρηνήσει τον μονάκριβο υιό της και να τον ντύσει με αθάνατα ρούχα.
Επί δεκαεπτά μέρες οι Νηρηίδες έκλεγαν τον νεκρό. Την δέκατη όγδοη τον έβαλαν στην πυρά και τον έκαψαν. Μάζεψαν μετά τα οστά του, τα έπλυναν με κρασί, τα άλειψαν με μύρο και τα έδωσαν στη Θέτιδα, που τα έβαλε σε χρυσό αμφορέα.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του μύθου, η Θέτιδα, με την άδεια του Δία, είχε πάρει από τις φλόγες το άψυχο κορμί του Αχιλλέα και το είχε πάει στο μυθικό νησί Λευκή, όπου και το έθαψε μόνη της.

©2008

Ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ (μέρος I)

Φώτο: Το άγαλμα του Αχιλλέα στο "Αχίλλειον" της Κέρκυρας

Ο Αχιλλέας

Ο Αχιλλέας ήταν μυθικός ήρωας και έμεινε αθάνατος χάρη στην παλικαριά και τα κατορθώματά του. Ήταν υιός του βασιλιά της Θεσσαλικής Φθίας Πηλέα και της Νηρηίδας Θέτιδας.

Σύμφωνα με το μύθο όταν γεννήθηκε, η θεά μητέρα του τον βύθισε στη φωτιά για να τον κάνει άτρωτο. Όμως ένα σημείο από το σώμα του, η φτέρνα, έμεινε έξω και τον έκανε τρωτό. Για την αθανασία του Αχιλλέα υπάρχει κι άλλος μύθος, σύμφωνα με τον οποίο δεν τον βύθισε σε φωτιά, αλλά στα νερά της Στύγας.

Από πολύ μικρό ο πατέρας του τον πήγε στο σοφό Κένταυρο Χείρωνα, που ζούσε στο Πήλιο, για να αποκτήσει την απαραίτητη μόρφωση. Ο Κένταυρος του έμαθε να κυνηγά, να παίζει λύρα, αλλά και να μην λέει ψέματα και να περιφρονεί τον πλούτο και τα πάθη.

Η μητέρα του, που σαν θεά ήξερε τα μελλούμενα, είχε μάθει ότι η Μοίρα είχε γράψει για τον Αχιλλέα να πεθάνει νέος, κάτω από τα τείχη της Τροίας. Γι' αυτό προσπάθησε να τον κρύψει στη Σκύρο. Μάταια όμως, γιατί από τη Μοίρα δεν ήταν γραφτό να ξεφύγει μήτε θνητός μήτε αθάνατος.

©2008

Η ΑΡΙΑΔΝΗ

Φώτο 01:
Η εγκατάλειψη της Αριάδνης από τον Θησέα στην Νάξο.
(Αναπαράσταση σε αρχαίο αμφορέα)

Η Αριάδνη

Η Αριάδνη ήταν κόρη του βασιλιά της Κρήτης, του Μίνωα.
Ήταν πολύ όμορφη και με πολύ ευγενικά αισθήματα. Ερωτεύτηκε τον Θησέα και τον βοήθησε κιόλας να βγει από τον λαβύρινθο, δίνοντάς του μια κλωστή, τον γνωστό προς εμάς "Μίτο της Αριάδνης" με τον όρο να την πάρει μαζί του στην Αθήνα.

Έτσι και έγινε...

Σύμφωνα μ' έναν μύθο, όταν το καράβι του Θησέα άραξε στη Νάξο, βγήκε έξω η Αριάδνη και την είδε ο Διόνυσος, ο οποίος την ερωτεύτηκε και την κράτησε μαζί του.
Σύμφωνα με άλλον μύθο, την εγκατέλειψε στη Νάξο ο Θησέας, ο οποίος δεν ήθελε πραγματικά να την πάρει μαζί του στην Αθήνα. Εκεί γνωρίστηκε με τον Διόνυσο και έμεινε μαζί του.

©2008

Ο Δημοσθένης

Φώτο 01: Ο Δημοσθένης
(Αρχαίος Έλληνας Ρήτορας)

Δημοσθένης

Ο κορυφαίος ρήτορας της αρχαίας Ελλάδας Δημοσθένης, έζησε από το 383 έως το 322 π.Χ..

Φοίτησε κοντά στους πιο ξακουστούς δασκάλους της εποχής του. Υπήρξε μαθητής του Ισοκράτη και του Πλάτωνα και αναδείχθηκε σ’ έναν από τους μεγαλύτερους διανοητές.

Δάσκαλός του υπήρξε επίσης και ο ρήτορας Ισαίος, τον οποίο ο Δημοσθένης εκτιμούσε για την οξύτητα του πνεύματός του. Παρά τη φυσική του αδυναμία (ήταν φιλάσθενος και καχεκτικός και είχε δυσκολία στην άρθρωση) απέκτησε μεγάλη φήμη και αναδείχθηκε σε μεγάλο πολιτικό ρήτορα των αρχαίων Αθηνών.

Μέσα από τους λόγους του, που αποτελούν πραγματικά μνημεία ρητορικής τέχνης ("Φιλιππικοί", "Ολυνθιακοί") διακρίνουμε την έντονη πίστη του στο Αθηναϊκό μεγαλείο, λόγος που τον οδήγησε να πολεμήσει με όλη τη δύναμη του λόγου του το όνειρο του Μακεδόνα βασιλιά Φιλίππου, για μια πανελλήνια δημοκρατία.

©2008

ΤΟ Φ.Ε.Κ. ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ 1940

Φώτο 01:
Το Φ.Ε.Κ. υπ' αριθμόν 337

ΤΟ Φ.Ε.Κ. 337 ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Το Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως του 1940 (Φ.Ε.Κ. - 337) που ορίζει την Γενική Επιστράτευση του Στρατού Ξηράς την 28η Οκτωβρίου 1940, για την αντιμετώπιση της εισβολής των Ιταλικών δυνάμεων στο Ελληνοαλβανικό Μέτωπο.


Στο Φ.Ε.Κ. υπ' αριθμόν 337 αναγράφονται τα εξής:

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Εν' Αθήναις τη 28 Οκτωβρίου 1940 - ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟΝ - Αριθμός φύλλου 337

ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ

Περί κηρύξεως γενικής επιστρατεύσεως

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β'
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Προτάσει του Ημέτερου Υπουργικού Συμβουλίου και έχοντες υπ' όψει:

Το άρθρον 27 του υπ' αριθ. 2005/1939 Αναγκαστικού Νόμου, περί οργανώσεως και Στελεχών του εν Ειρήνη Στρατού.
Το άρθρο 3 του Αναγκαστικού Νόμου 739/1937 "περί τροποποιήσεως ενίων διατάξεων του Νομού περί Στρατολογίας".
Το άρθρον 1 του Αναγκαστικού Νόμου 833/1937 "περί στελέχους έφεδρων αξιωματικών, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν.

Άρθρον 1.

Τίθεμεν εις επιστράτευσιν τον εν Ειρήνη Στρατόν Ξηράς.

Άρθρον 2.

Καλούμεν υπό τα όπλα τους εφέδρους Αξιωματικούς και οπλίτας τους καθοριζομένους δι' ειδικών διαταγών και προκηρύξεων του επί των Στρατιωτικών Υπουργού.

Άρθρον 3.

Πρώτην ημέρα, επιστρατεύσεως ορίζομεν την εικοστήν ογδόην (28ην) του μηνός Οκτωβρίου 1940.

Άρθρον 4.

Εις τον Ημέτερον επί των Στρατιωτικών Υπουργόν ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος.

Εν Αθήναις τη 28 Οκτωβρίου 1940.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β'

Το Υπουργικόν Συμβούλιον

Ο Πρόεδρος
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

Τα Μέλη

ΑΓΙΣ ΤΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ι. ΔΟΥΡΕΝΤΗΣ, ΑΝΔΡ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ, Ι. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ, ΑΓΓ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Γ. ΚΥΡΙΑΚΟΣ, Η. ΚΡΙΜΠΑΣ,
Γ. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Ν. ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ, Ν. ΣΠΕΧΤΖΑΣ, Σ. ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΣ, Ν. ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ, ΙΠ. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Π. ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΟΣ,
Α. ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ, Κ. ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΣ, Χ. ΛΑΙΒΙΖΑΤΟΣ, Θ. ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ, Γ. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ, Κ. ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ, Α. ΤΖΙΦΟΣ,
Μ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Κ. ΚΟΤΖΙΑΣ, Γ. ΚΥΡΙΜΗΣ, Π. ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ, Ε. ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ.

®dilaz