ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ: Dilaz Hellas Dilaz Hellas :GREEK ANTHEM

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2007

Ο "ΟΡΚΟΣ" ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Φώτο 01:
Ο Όρκος της Φιλικής Εταιρείας

Φώτο 02:
Ορκωμοσία των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας


Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ


«Ορκίζομαι ενώπιον του αληθινού Θεού, ότι θέλω είμαι επί ζωής μου πιστός εις την Εταιρείαν κατά πάντα. Να φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία και τους λόγους της, μήτε να σταθώ κατ΄ουδένα λόγον ή αφορμή του να καταλάβωσι άλλοι ποτέ, ότι γνωρίζω τι περί τούτων, μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν ή φίλον μου.

Ορκίζομαι ότι εις το εξής δεν θέλω έμβει εις καμμίαν εταιρείαν, οποία και αν είναι, μήτε εις κανέναν δεσμόν υποχρεωτικόν. Και μάλιστα, οποιονδήποτε δεσμόν αν είχα, και τον πλέον αδιάφορον ως προς την Εταιρείαν, θέλω τον νομίζει ως ουδέν.

Ορκίζομαι ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου, των οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους, θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η περίστασις το συγχωρήσει.

Ορκίζομαι να μη μεταχειριστώ ποτέ βίαν δια να αναγνωρισθώ με κανένα συνάδελφον, προσέχων εξ εναντίας με την μεγαλυτέραν επιμέλειαν να μην λανθασθώ κατά τούτο, γενόμενος αίτιος ακολούθου τινός συμβάντος, με κανένα συνάδελφον.

Ορκίζομαι να συντρέχω, όπου εύρω τινά συνάδελφον, με όλην την δύναμιν και την κατάστασίν μου. Να προσφέρω εις αυτόν σέβας και υπακοήν, αν είναι μεγαλύτερος εις τον βαθμόν και αν έτυχε πρότερον εχθρός μου, τόσον περισσότερον να τον αγαπώ και να τον συντρέχω, καθ΄όσον η έχθρα μου ήθελεν είναι μεγαλυτέρα.

Ορκίζομαι ότι καθώς εγώ παρεδέχθην εις Εταιρείαν, να δέχομαι παρομοίως άλλον αδελφόν, μεταχειριζόμενος πάντα τρόπον και όλην την κανονιζομένην άργητα, εωσού τον γνωρίσω Έλληνα αληθή, θερμόν υπερασπιστήν της πατρίδος, άνθρωπον ενάρετον και άξιον όχι μόνον να φυλάττη το μυστικόν, αλλά να κατηχήση και άλλον ορθού φρονήματος.

Ορκίζομαι να μην ωφελώμαι κατ΄ουδένα τρόπον από τα χρήματα της Εταιρείας, θεωρών αυτά ως ιερό πράγμα και ενέχυρον ανήκον εις όλον το Έθνος μου. Να προφυλάττωμαι παρομοίως και εις τα λαμβανόμενα εσφραγισμένα γράμματα.

Ορκίζομαι να μην ερωτώ κανένα των Φιλικών με περιέργειαν, δια να μάθω οποίος τον εδέχθη εις την Εταιρείαν. Κατά τούτο δε μήτε εγώ να φανερώσω, ή να δώσω αφορμήν εις τούτον να καταλάβη, ποίος με παρεδέχθη. Να αποκρίνομαι μάλιστα άγνοιαν, αν γνωρίζω το σημείον εις το εφοδιαστικόν τινός.

Ορκίζομαι να προσέχω πάντοτε εις την διαγωγήν μου, να είμαι ενάρετος. Να ευλαβώμαι την θρησκείαν μου, χωρίς να καταφρονώ τας ξένας. Να δίδω πάντοτε το καλόν παράδειγμα. Να συμβουλεύω και να συντρέχω τον ασθενή, τον δυστυχή και τον αδύνατον. Να σέβομαι την διοίκησιν, τα έθιμα, τα κριτήρια και τους διοικητάς του τόπου, εις τον οποίον διατριβώ.

Τέλος πάντων ορκίζομαι εις Σε, ω ιερά πλην τρισάθλια Πατρίς ! Ορκίζομαι εις τας πολυχρονίους βασάνους Σου. Ορκίζομαι εις τα πικρά δάκρυα τα οποία τόσους αιώνας έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα τέκνα Σου, εις τα ίδια μου δάκρυα, χυνόμενα κατά ταύτην την στιγμήν, και εις την μέλλουσαν ελευθερίαν των ομογενών μου ότι αφιερώνομαι όλως εις Σε. Εις το εξής συ θέλεις είσαι η αιτία και ο σκοπός των διαλογισμών μου. Το όνομά σου ο οδηγός των πράξεών μου, και η ευτυχία Σου η ανταμοιβή των κόπων μου. Η θεία δικαιοσύνη ας εξαντλήσει επάνω εις την κεφαλήν μου όλους τους κεραυνούς της, το όνομά μου να είναι εις αποστροφήν, και το υποκείμενόν μου το αντικείμενον της κατάρας και του αναθέματος των Ομογενών μου, αν ίσως λησμονήσω εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας των και δεν εκπληρώσω το χρέος μου. Τέλος ο θάνατός μου ας είναι η άφευκτος τιμωρία του αμαρτήματός μου, δια να μη λησμονώ την αγνότητα της Εταιρείας με την συμμετοχήν μου».


Copyright by:
DILAZ ®

Τρίτη 21 Αυγούστου 2007

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ

Φώτο 01: Ο Ρήγας Φεραίος

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
(1757 - 1797)

Ο Ρήγας Φεραίος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους δάσκαλους και εθνομάρτυρες του Γένους.
Γεννήθηκε στο Βελεστίντο 1757. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνιος Κυριαζής ή Κυρίτζης. Από την ιδιαίτερη όμως πατρίδα του απέκτησε και το όνομα Βελεστινλής. Το επώνυμο Φεραίος προφανώς αποτελεί δημιούργημα μεταγενέστερων λογίων και οφείλεται στο αρχαίο όνομα της γενέτειράς του"Φέραι".
Τις πρώτες γραμματικές μου γνώσεις τις διδάχτηκε στη Ζαγορά του Πηλίου. Έπειτα έφυγε στον Όλυμπο, και έμεινε για λίγο καιρό κοντά στο συγγενή του και ταυτόχρονα αρματολό Ζήρα, και αυτό το έπραξε για να αποφύγει την καταδίωξη της τουρκικής εξουσίας.

Στην συνέχεια έφυγε για να πάει στο Άγιο Όρος και σε ηλικία 20 χρονών στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί γνώρισε επιφανείς γνωστούς Φαναριώτες και σύντομα έγινε γραμματικός του Αλέξανδρου Υψηλάντη και αργότερα γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας, Μαυρογένη.

Αργότερα, διορίστηκε στην υπηρεσία του ηγεμόνα της Ουγγροβλαχίας βαρόνου Λάγκεφελντ, ο οποίος είχε ελληνική καταγωγή, και τον συνόδεψε στη Βιέννη.

Στο κοσμοπολίτικο περιβάλλον της αυστριακής πρωτεύουσας, ο Ρήγας, με τον ενθουσιώδη πατριωτισμό και τους υψηλούς οραματισμούς, νόμισε ότι βρήκε τις κατάλληλες συνθήκες για την ευόδωση των εθνικών του σχεδίων. Έτσι το 1790, εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο.
Το 1791 πήγε στο Βουκουρέστι, εμποτισμένος και επηρεασμένος από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης και με την απόφαση να πρωτοστατήσει στην απελευθέρωση της πατρίδας του, καθώς και των Βαλκανικών χωρών. Τις ελπίδες του Ρήγα αναπτέρωσε η εμφάνιση του Ναπολέοντα. Πίστεψε στην προσωπικότητα του Ναπολέοντα και ήρθε σε μυστικές συνεννοήσεις μαζί του, καθώς επίσης και με επίσημους γαλλικούς κύκλους.

Ταυτόχρονα, ο Ρήγας Φεραίος άρχισε να γράφει και να κυκλοφορεί επίσης και μυστικά προκηρύξεις, χάρτες, εικόνες, πατριωτικά θούρια και πολλά άλλα φυλλάδια που σκοπό είχαν την αφύπνιση του υπόδουλου Γένους.

Κέντρο της δράσης του ήταν η Βιέννη. Πόλη στην οποία ανθούσε η ελληνική παροικία στο εμπόριο και τα γράμματα και στην οποία ήταν συγκεντρωμένοι οι μεγαλύτεροι γραμματικοί και λόγιοι της εποχής του. Εκεί στρατολόγησε συνεργάτες, ενώ παράλληλα συντηρούσε πράκτορες και σε άλλες πόλεις της Δύσης και της Ανατολής.
Στο τέλος του 1797 αποφάσισε να επιστρέψει στην Πατρίδα, την Ελλάδα και να συνεχίσει το επαναστατικό του έργο από εκεί. Πλαισιωμένος αυτή τη φορά από στενούς του συνεργάτες. Στο ταξίδι της επιστροφής είχε μαζί του κιβώτια γεμάτα επαναστατικές προκηρύξεις. Η αυστριακή όμως αστυνομία ανακάλυψε το έντυπο υλικό και συνέλαβε τον ίδιο και τους συνεργάτες του στην Τεργέστη. Σιδηροδέσμιος οδηγήθηκε στη Βιέννη και ύστερα από διάβημα της Υψηλής Πύλης παραδόθηκε στον πασά του Βελιγραδίου, ο οποίος και τον στραγγάλισε με κάθε μυστικότητα, κατά ρητή διαταγή της κυβερνήσεώς του.
Το έργο του, παρά το σύντομο της ζωής του, υπήρξε πραγματικά τεράστιο τόσο σε έκταση, όσο και σε περιεκτικότητα. Το 1790 στη Βιέννη εξέδωσε τα εξής βιβλία:
Το "Σχολείο των ντελικάτων εραστών" και το "Φυσικής απάνθισμα".
Το 1797, στη Βιέννη, και πάλι εξέδωσε τον "Ηθικό τρίποδα" και τον "Νέο Ανάχαρση". Εξέδωσε επίσης τους "Ύμνους" του, καθώς και την περίφημη "Χάρτα" του. Ένα χρόνο πριν είχε εκτυπώσει κρυφά στη Λειψία της Γερμανίας τη "Δημοκρατική προκήρυξη".

Το σημαντικότερο από τα έργα του αποτελεί και το περίφημο "Θούριό", ο οποίος τόσο ενθουσιασμό προκαλούσε, ώστε το άκουσμά του μετέβαλλε τους "απλοϊκούς υπηρέτας εις υπερανθρώπους".

Copyright by: DILAZ®

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007

ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ

Φώτο 01: Ο Αδαμάντιος Κοραής

ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ
(1748 - 1833)

Ο Αδαμάντιος Κοραής υπήρξε από τους πιο μεγάλους δασκάλους του Γένους. Η συνεισφορά του στο αγώνα του Έθνους ήταν τεράστια και με την διδασκαλία του και την βαρύτητα των λεγομένων του αποτέλεσε σταθμό στην διαμόρφωση του πολιτικού και πνευματικού στοχασμού.

Ο Αδαμάντιος Κοραής γεννήθηκε στην Σμύρνη το έτος 1748. Καταγόταν από πολύ πλούσια και αρχοντική οικογένεια και από μικρός έτρεφε μια ιδιαίτερη αγάπη για τα γράμματα. Η Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης του προσέφερε τις πρώτες του γραμματικές γνώσεις. Το 1771 πήγε στην Ολλανδία και πιο συγκεκριμένα στην πόλη του Άμστερνταμ με απώτερο σκοπό να επεκτείνει τις εμπορικές δραστηριότητες του πατέρα του. Όμως, τα πρώτα χρόνια της παραμονής του, ο Κοραής εις το Άμστερνταμ τα σπατάλησε πιο πολύ στην πνευματική του συγκρότηση, παρά στις εμπορικές δραστηριότητες για τις οποίες τον είχε στείλει ο πατέρας του.

Έτσι το 1778 επέστρεψε στην Σμύρνη, και από εκεί ξαναέφυγε το 1782 για να πάει στην πόλη Μομπελιέ της Γαλλίας, όπου και σπούδασε την ιατρική επιστήμη και μάλιστα σ’ αυτόν τον κλάδο διέπρεψε. Όταν πέθαναν οι γονείς του, επειδή βρέθηκε σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, αναγκάστηκε να παραδίδει μαθήματα ελληνικής γλώσσας και να μεταφράζει ιατρικά συγγράμματα για να μπορέσει να βγάλει τα προς το ζην. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Αδαμάντιος Κοραής μπορούσε και είχε την δυνατότητα να γράφει συνολικά 10 γλώσσες, μεταξύ άλλων τη λατινική, την αρχαία ελληνική γλώσσα, αλλά και την εβραϊκή. Το 1786 τελικά κατάφερε και έγινε και διδάκτορας της ιατρικής επιστήμης.

Στην συνέχεια της πορείας του ο Κοραής, το 1788 πήγε στο Παρίσι, όπου εκεί συνδέθηκε και γνωρίστηκε με εξέχουσες προσωπικότητες, επιφανείς επιστήμονες, διανοούμενους και διάφορους λόγιους. Βλέποντας και έχοντας σαν παράδειγμα την Γαλλική Επανάσταση του 1789, κατάλαβε πως ο μόνος τρόπος για να μπορέσει ο Ελληνικός λαός να απελευθερωθεί από τον Τουρκικό ζυγό, ήταν η Παιδεία. Έτσι από εκείνο το σημείο έθεσε ως σκοπό της ζωής του την μόρφωση των Ελλήνων, για να μπορέσουν, έλεγε, μ’ αυτόν τον τρόπο να αποτινάξουν τον Τουρκικό ζυγό.

Ως συνέπεια αυτό είχε να εξεδώσει σχολιασμένους του Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και να τους στέλνει στην Ελλάδα. Συνιστούσε ομόνοια προς τους στρατιωτικούς, ίδρυσε το «Ελληνικό Κομιτάτο», εξέδιδε πολιτικά φυλλάδια, και γενικά ενεργούσε έτσι ώστε να στέλνονται στους Έλληνες πολεμοφόδια, φάρμακα και γιατροί. Αλλά επίσης κατέβαλε και άλλες φιλότιμες προσπάθειες για να βοηθήσει την Επανάσταση του Γένους.

Ο Αδαμάντιος Κοραής πέθανε στο Παρίσι το 1833. Για την πολύτιμη προσφορά του εις την Πατρίδα και εις το Αγωνιζόμενο Έθνος η Γ’ Εθνοσυνέλευση τον ανακήρυξε «Άξιον της Πατρίδος», και τα οστά του από την Γαλλία μεταφέρθηκαν και τοποθετήθηκαν σε μεγαλόπρεπο μνημείο στο Α’ Νεκροταφείο των Αθηνών.

Το έργο που άφησε πίσω του ο Αδαμάντιος Κοραής είναι πολύ μεγάλο. Εξέδωσε 66 τόμους βιβλίων, από τα οποία τα 17 αποτελούν την «Ελληνική Βιβλιοθήκη» και οι 9 τα «Πάρεργα της Ελληνικής Βιβλιοθήκης». Επιπλέον σχολίασε και εξέδωσε τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Ξενοφώντα, τον Πλούταρχο, τον Ισοκράτη και άλλους πολλούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Έγραψε ταυτόχρονα και τις «Πολιτικάς παραινέσεις προς τους Έλληνες», παραινέσεις δηλαδή που παρείχαν πολιτικά, ηθικά, κοινωνικά αλλά και άλλα παραγγέλματα, ενώ παράλληλα αλληλογραφούσε με Έλληνες και διάφορους ξένους λόγιους και υπέβαλε υπόμνημα στο Μέγα Ναπολέων και ζητούσε την «Ελπιζόμενην απ’ αυτόν Ελευθερίαν της Ελλάδος». Άλλα έργα του Κοραή ήταν τα πατριωτικά φυλλάδια, όπως για παράδειγμα το «Υπόμνημα περί της παρούσας καταστάσεως του πολιτισμού εν Ελλάδι» και το «Πολεμιστήριον σάλπισμα», καθώς και άλλα παιδαγωγικά και ιστορικά βιβλία.

Ο Αδαμάντιος Κοραής υπήρξε αναμφίβολα ο φωτεινότερος και ο πιο ανεκτίμητος διδάσκαλος του Ελληνικού Γένους. Συμπαραστάθηκε στην Πατρίδα ουσιαστικά και αποτελεσματικά με το έργο του στην πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους. Η υλική και προπαντός πνευματική συνεισφορά του, κρίνεται ανυπολόγιστη και ανεξάντλητη σε ιστορική αξία και μέγεθος, και παραμένει μέχρι και τις μέρες μας ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος διδάσκαλος του Έθνους.

Copyright by: Dilaz®