Φώτο 01: Ο Ρήγας ΦεραίοςΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ
(1757 - 1797)
Ο Ρήγας Φεραίος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους δάσκαλους και εθνομάρτυρες του Γένους.
Γεννήθηκε στο Βελεστίντο 1757. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνιος Κυριαζής ή Κυρίτζης. Από την ιδιαίτερη όμως πατρίδα του απέκτησε και το όνομα Βελεστινλής. Το επώνυμο Φεραίος προφανώς αποτελεί δημιούργημα μεταγενέστερων λογίων και οφείλεται στο αρχαίο όνομα της γενέτειράς του"Φέραι".
Τις πρώτες γραμματικές μου γνώσεις τις διδάχτηκε στη Ζαγορά του Πηλίου. Έπειτα έφυγε στον Όλυμπο, και έμεινε για λίγο καιρό κοντά στο συγγενή του και ταυτόχρονα αρματολό Ζήρα, και αυτό το έπραξε για να αποφύγει την καταδίωξη της τουρκικής εξουσίας.
Στην συνέχεια έφυγε για να πάει στο Άγιο Όρος και σε ηλικία 20 χρονών στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί γνώρισε επιφανείς γνωστούς Φαναριώτες και σύντομα έγινε γραμματικός του Αλέξανδρου Υψηλάντη και αργότερα γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας, Μαυρογένη.
Αργότερα, διορίστηκε στην υπηρεσία του ηγεμόνα της Ουγγροβλαχίας βαρόνου Λάγκεφελντ, ο οποίος είχε ελληνική καταγωγή, και τον συνόδεψε στη Βιέννη.
Στο κοσμοπολίτικο περιβάλλον της αυστριακής πρωτεύουσας, ο Ρήγας, με τον ενθουσιώδη πατριωτισμό και τους υψηλούς οραματισμούς, νόμισε ότι βρήκε τις κατάλληλες συνθήκες για την ευόδωση των εθνικών του σχεδίων. Έτσι το 1790, εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο.
Το 1791 πήγε στο Βουκουρέστι, εμποτισμένος και επηρεασμένος από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης και με την απόφαση να πρωτοστατήσει στην απελευθέρωση της πατρίδας του, καθώς και των Βαλκανικών χωρών. Τις ελπίδες του Ρήγα αναπτέρωσε η εμφάνιση του Ναπολέοντα. Πίστεψε στην προσωπικότητα του Ναπολέοντα και ήρθε σε μυστικές συνεννοήσεις μαζί του, καθώς επίσης και με επίσημους γαλλικούς κύκλους.
Ταυτόχρονα, ο Ρήγας Φεραίος άρχισε να γράφει και να κυκλοφορεί επίσης και μυστικά προκηρύξεις, χάρτες, εικόνες, πατριωτικά θούρια και πολλά άλλα φυλλάδια που σκοπό είχαν την αφύπνιση του υπόδουλου Γένους.
Κέντρο της δράσης του ήταν η Βιέννη. Πόλη στην οποία ανθούσε η ελληνική παροικία στο εμπόριο και τα γράμματα και στην οποία ήταν συγκεντρωμένοι οι μεγαλύτεροι γραμματικοί και λόγιοι της εποχής του. Εκεί στρατολόγησε συνεργάτες, ενώ παράλληλα συντηρούσε πράκτορες και σε άλλες πόλεις της Δύσης και της Ανατολής.
Στο τέλος του 1797 αποφάσισε να επιστρέψει στην Πατρίδα, την Ελλάδα και να συνεχίσει το επαναστατικό του έργο από εκεί. Πλαισιωμένος αυτή τη φορά από στενούς του συνεργάτες. Στο ταξίδι της επιστροφής είχε μαζί του κιβώτια γεμάτα επαναστατικές προκηρύξεις. Η αυστριακή όμως αστυνομία ανακάλυψε το έντυπο υλικό και συνέλαβε τον ίδιο και τους συνεργάτες του στην Τεργέστη. Σιδηροδέσμιος οδηγήθηκε στη Βιέννη και ύστερα από διάβημα της Υψηλής Πύλης παραδόθηκε στον πασά του Βελιγραδίου, ο οποίος και τον στραγγάλισε με κάθε μυστικότητα, κατά ρητή διαταγή της κυβερνήσεώς του.
Το έργο του, παρά το σύντομο της ζωής του, υπήρξε πραγματικά τεράστιο τόσο σε έκταση, όσο και σε περιεκτικότητα. Το 1790 στη Βιέννη εξέδωσε τα εξής βιβλία:
Το "Σχολείο των ντελικάτων εραστών" και το "Φυσικής απάνθισμα".
Το 1797, στη Βιέννη, και πάλι εξέδωσε τον "Ηθικό τρίποδα" και τον "Νέο Ανάχαρση". Εξέδωσε επίσης τους "Ύμνους" του, καθώς και την περίφημη "Χάρτα" του. Ένα χρόνο πριν είχε εκτυπώσει κρυφά στη Λειψία της Γερμανίας τη "Δημοκρατική προκήρυξη".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου