Ο ΗΝΙΟΧΟΣ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ

Φώτο 01:
Ο Ηνίοχος στο Μουσείο των Δελφών

Ο ΗΝΙΟΧΟΣ

Οι τύραννοι των Συρακουσών, οι Δεινομενίδες, εκτός των άλλων, είναι γνωστοί και από τις νίκες τους σε πανελλήνιους αγώνες, (πηγή: Ποιήματα του Πινδάρου και του Βακχυλίδη).

Εξαιτίας μιας τέτοιας νίκης σε αρματοδρομίες σε πυθικούς αγώνες, χρωστάμε την αιώνια αυτή αρχαιολογική κληρονομιά, που ανήκει στους Έλληνες και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, τον ΗΝΙΟΧΟ.

Τ’ όλο σύμπλεγμα αποτελούνταν από το τέθριππο, τον Ηνίοχο, και από δύο ελεύθερους ίππους με τους δύο «ιπποκόμους» έφιππους ή πεζούς.

Παρατηρώντας τώρα τον χάλκινο Ηνίοχο βλέπουμε ότι είναι ντυμένος με μακρύ ιερατικό χιτώνα, όπως ντύνονταν όσοι έπαιρναν μέρος σε ιεροτελεστίες. (Αξιοσημείωτο είναι εδώ να πούμε ότι Ιερό χαρακτήρα είχαν όλα τα αγωνίσματα που λάμβαναν μέρος στα μεγάλα ιερά της αρχαιότητας), γι’ αυτό και αυτού του είδους η ενδυμασία του Ηνίοχου, ο χιτώνας του οποίου είναι ψηλά ζωσμένος με δύο ταινίες. Η πλούσια πτύχωση στο στήθος έρχεται σε αντίθεση με τις ραβδωτές πτυχώσεις κάτω από τη ζώνη.

Αντίθεση υπάρχει και ανάμεσα στους ζωηρότερους βοστρύχους στις παρειές και στην απλή αλλά μελετημένη προσεκτικά κίνηση των σχεδόν κολλητών βοστρύχων επάνω στο κεφάλι. Το δε διάδημα δηλώνει το σημάδι της ΝΙΚΗΣ.

Η ελαφριά κλίση του κεφαλιού, το σχήμα του προσώπου του, το γεμάτο και ασύμμετρο πηγούνι του, τα σαρκώδη χείλη του συμπληρώνονται με την Ελληνική κατατομή και κορυφώνονται στο βλέμμα του. Οι οφθαλμοί του οποίου αποτελούνται από άσπρο σμάλτο και δύο μαύρες πέτρες και περιβάλλονται από τα ελαφρώς λοξά τόξα των βλεφαρίδων.

Ο ΗΝΙΟΧΟΣ είναι μια μοναδική μορφή, ένα ανυπέρβλητο αιώνιο μεγαλείο. Χωρίς καμιά συγκεκριμένη έκφραση από την στιγμή της μεγάλης νίκης του. Δεν υπάρχει πάνω του ούτε στιγμιαία κίνηση, ούτε περαστικό αίσθημα, παρά μόνο η Ολυμπιακή γαλήνη της Αθανασίας.

Ο Θνητός ο οποίος με την νίκη του γίνεται Αθάνατος.

Ο Χαλκοπλάστης του Ηνίοχου δεν είναι γνωστός, κατάφερε όμως στο δημιούργημά του αυτό να σμιλέψει την ΑΘΑΝΑΣΙΑ.

Ο Ηνίοχος με το άρμα του ήταν πολλούς αιώνες καταπλακωμένος από βράχους που κατρακύλησαν με τους σεισμούς του 373 π.Χ. και ήρθε στο φως πάλι το 1896 για να μας δώσει μια ιδέα των εκπληκτικών επιτευγμάτων της γλυπτικής ελληνικής τέχνης των κλασσικών χρόνων.

Πηγή: ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ - ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ

©+® Dilaz