Φώτο 01: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έφιππος.
Φώτο 02: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης Στρατηγός.ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
(1770 μ.Χ. - 1843 μ.Χ.)
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε το έτος 1770 στο Ραμοβούνι Μεσσηνίας. Η καταγωγή του όμως ήταν από την Αλωνίσταινα, αλλά η οικογένειά του φοβισμένη και εκδιωγμένη από τους Τούρκους βρέθηκε, έφυγε και εγκαταστάθηκε στην γενέτειρα του Κολοκοτρώνη το Ραμοβούνι.
Ο Κολοκοτρώνης έγινε οπλαρχηγός από πολύ μικρή ηλικία, και πιο συγκεκριμένα από την ηλικία των 17 ετών. Από εκείνη την ηλικία πολεμούσε τους Τούρκους ως κλέφτης και αρματολός. Μερικές από τις πρώτες μάχες που έδωσε ενάντια του Τουρκικού ζυγού και οι οποίες ήταν και εκείνες που τον ανέδειξαν ως μεγάλο και χαρισματικό πολεμικό ηγέτη, ήταν εκείνες οι μάχες που έδωσε μαζί με τον πατέρα, του Οδυσσέα Ανδρούτσου, όταν εκείνος δηλωμένος επαναστάτης προσπαθούσε μαζί με τους 400 άνδρες του να περάσει από την Πελοπόννησο στην Στερεά Ελλάδα, και τον είχε εγκαταλείψη η Τσαρίνα Αικατερίνη η Β’.
Το 1805 ο Κολοκοτρώνης κατέφυγε στην Ζάκυνθο για να αποφύγει την σύλληψη από τους Τούρκους, και δύο χρόνια μετά, το 1807 μετά από συνεννόηση με το Γάλλο διοικητή της Κέρκυρας Ντονζελότ συμφωνήθηκε η δυνατότητα του ξεκινήματος της εξέγερσης της Πελοποννήσου από τον Τουρκικό ζυγό και η ίδρυση της χριστιανικοοθωμανικής δημοκρατίας. Όμως μετά από λίγο χρονικό διάστημα τα Επτάνησα έγιναν Αγγλικές αποικίες και ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης αναγκάστηκε να καταταχθεί στον στρατό που συγκρότησαν οι Άγγλοι και υπηρέτησε εκεί 6 ολόκληρα χρόνια και πιο συγκεκριμένα από το 1810 μέχρι το 1816. Το 1816 αποτάχθηκε από τον Αγγλικό στρατό, και για να κερδίσει τα προς το ζην για την οικογένειά του και για τον ίδιο, έγινε ζωέμπορας.
Το 1818 όμως το όνειρο να δει μια μέρα την Πατρίδα απελευθερωμένη και ελεύθερη από τον Τουρκικό ζυγό τον έκανε και εισχώρησε μέσα στις βαθμίδες τις Φιλικής Εταιρείας που είχαν ιδρύσει στην Οδησσό ο Τσακάλωφ, ο Σκουφάς και ο Ξάνθος. Έτσι το 1821 και αφού ξεκίνησε το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης ξεκίνησε και πήγε στη Μάνη και γεμάτος αποφασιστικότητα κατέλαβε την Καλαμάτα και στην συνέχεια διάφορες άλλες πολεμικές και στρατηγικές θέσεις γύρω από την πόλη της Τρίπολης. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι πρώτοι του στρατιώτες προέρχονταν κυρίως μέσα από τις τάξεις της οικογένειάς του και οι περισσότεροι ήταν συγγενείς του. Αφού πήρε τις πρώτες του νίκες εναντίον των Τούρκων στο Βαλτέτσι ύστερα από πολύ σκληρές μάχες, πολιόρκησε την Τρίπολη που τελικά την κατέλαβε τον Σεπτέμβριο του 1821.
Μετά από τις επιτυχίες του αυτές, η πρώτη Ελληνική κυβέρνηση τον διόρισε στρατηγό. Και τον επόμενο χρόνο το 1822 στης 25 έως και 27 Ιουλίου κατόρθωσε και έδωσε στους Τούρκους το πρώτο μεγάλο στρατιωτικό πλήγμα με την μεγάλη νίκη των στρατευμάτων του Κολοκοτρώνη κατά της μεγάλης στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια. Η Μάχη στα Δερβενάκια, στην ουσία έδωσε το σύνθημα σ’ όλους τους Έλληνες ότι η εξέγερση αυτή και η απελευθέρωση της Πατρίδας από τον Τουρκικό ζυγό είναι πλέον δυνατή και εφικτή, αφού νικήθηκε η μέχρι εκείνη την στιγμή μεγάλη και ανίκητη στρατιά του Δράμαλη. Για το λαμπρό αυτό κατόρθωμα ο Κολοκοτρώνης εκλέχτηκε αρχιστράτηγος και ύστερα από λίγο στις 30 Νοεμβρίου του 1822 κατέλαβε και το Ναύπλιο ενισχύοντας με τα στρατεύματά του, τους μέχρι τότε πολιορκητές του.
Όμως δεν πήγαν όλα έτσι όπως τα είχαν υπολογίσει, και κάποια στιγμή όλα πήγαν να καταστραφούν και να πάνε τόσοι αγώνες και τόσες μάχες χαμένες. Και αυτό γιατί τα έτη 1823 έως και 1825, ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος στον οποίο ο Κολοκοτρώνης έχασε τον γιό του Πάνο, και ο ίδιος φυλακίστηκε στην Ύδρα. Μάλιστα οι αντίπαλοί του ήταν έτοιμοι για να τον εξοντώσουν. Όμως μετά από την εμφάνιση της στρατιάς του Ιμπραήμ και αφού αντιλήφθηκαν τον κίνδυνο που πλησίαζε και που απειλούσε με ολοκληρωτική καταστροφή της Ελληνικής εξέγερσης από τους Τούρκους, αναγκάστηκαν να απελευθερώσουν τον Κολοκοτρώνη, να κηρύξει ο ίδιος γενική επιστράτευση και τελικά έσωσε και πάλι την εξέγερση της Επανάστασης που ξεκίνησε το 1821, αφού με τις στρατιωτικές του ικανότητες κατάφερε και έκοψε την επέλαση των στρατευμάτων του Ιμπραήμ με τις συνεχείς παρενοχλήσεις του στρατού του. Από εκείνη λοιπόν την στιγμή, ο μεγάλος στρατηγός δεν έπαψε να πολεμά και να δίνει αδιάκοπες μάχες κατά των Τουρκικών στρατευμάτων σε διάφορα σημεία της επαναστατημένης Ελλάδας. Η συμβολή του αναμφίβολα υπήρξε αποφασιστική για την τελική έκβαση του Ιερού αυτού Αγώνα.
Μετά την ολοκλήρωση του Αγώνα και την εκλογή του Καποδίστρια ως του πρώτου Κυβερνήτη του Ελεύθερου πλέον Ελληνικού Κράτους, ο Κολοκοτρώνης ήταν ο πιο θερμός υποστηρικτής του. Αγανάκτησε πάρα πολύ με την αισχρή δολοφονία του κυβερνήτη και όταν εξελέγη ο Βασιλιάς Όθωνας ήρθε σε άμεση σύγκρουση με την αντιβασιλεία, η οποία απέκλεισε από τον στρατό που συγκρότησε, τον ίδιο καθώς και τους περισσότερους από του μεγάλους οπλαρχηγούς του 1821. Έτσι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τους καταδικάσει όλους στην ανεργία και κατά συνέπεια στην φτώχεια.
Όμως τα άσχημα δεν τελείωσαν εδώ για τον μεγάλο αυτόν οπλαρχηγό! Έτσι στις 7 Σεπτεμβρίου του 1833 ο Κολοκοτρώνης μαζί με τους Κριεζώτη, Καρατάσου, Πλαπούτα συλλαμβάνονται και οδηγούνται στην φυλακή και πάλι με την κατηγορία της ανατρεπτικής δράσης κατά της πατρίδας. Έλαβε χώρα δραματική δίκη στην πόλη του Ναυπλίου και ο Κολοκοτρώνης όπως και ο Πλαπούτας καταδικάζονται σε ΘΑΝΑΤΟ με τελική κατηγορία την ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Όμως μετά από αυτήν την απόφαση του δικαστηρίου η λαϊκή αγανάκτηση κορυφώθηκε προς την απόφαση αυτή και έτσι η αντιβασιλεία δεν τόλμησε να εκτελέσει την απόφαση της ποινής.
Μετά την ενηλικίωσή του, ο Όθωνας έδωσε χάρη στον Κολοκοτρώνη και τον διορίζει ξανά στρατηγό και μέλος του συμβουλίου της επικράτειας.
Γεμάτος τιμές και αξιώματα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εγκαταστάθηκε στην Αθήνα από το 1834, όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του, σαν σύμβολο του Αγώνα, σαν την προσωποποίηση της τόλμης, της γενναιότητας, της ευφυΐας, της θυμοσοφίας και της μεγαλοπρέπειας.
Το τέλος του μεγάλου αυτού αγωνιστή ήρθε στην Αθήνα στις 03 Φεβρουαρίου του 1843. Τα οστά του βρίσκονται στην πόλη της Τρίπολης. (Πόλη η οποία ήταν από τις πρώτες που απελευθέρωσε ο μεγάλος αυτός στρατηγός). Το Ελληνικό Έθνος για να τον τιμήσει για τους αγώνες του και για την προσφορά του στην ελληνική Επανάσταση κατά του Τουρκικού ζυγού, του έστησε ανδριάντες που τον παριστάνει έφιππο στην Αθήνα και το Ναύπλιο (στις δύο δηλαδή πρωτεύουσες του ελεύθερου Ελληνικού Έθνους) και τον αναγνωρίζει ως τον μεγαλύτερο Στρατηγό – Οπλαργηγό – Αγωνιστή της Επανάστασης του ’21. Αξιοσημείωτο και πρέπει να το αναφέρουμε είναι ότι ο Κολοκοτρώνης εξιστόρησε τα περίφημα «Απομνημονεύματα» του, που είναι γεμάτα περιπέτειες και ηρωισμούς από την ζωή του και τα υπαγόρευσε στον λόγιο Τερτσέτη και τα κείμενα αυτά αποτελούν σήμερα σημαντικά αφηγήματα του 1821 καθώς επίσης είναι και ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της νεοελληνικής μας γραμματείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου