Ποσειδώνας: ο θεός της θάλασσας
Ο Ποσειδώνας ήταν γιός του Κρόνου και της Ρέας και αδελφός του Δία και του Άδη. Υπήρξε ένας από τους πιο σεβαστούς θεούς του Ολύμπου. Μαζί με τον Δία και την Ήρα αποτελούσαν την πρώτη γενιά του Δωδεκάθεου.
Ο θεός είχε δύο παλάτια: ένα στον Όλυμπο και ένα στα βάθη της θάλασσας. Τον περισσότερο καιρό του τον περνούσε στο δεύτερο παλάτι του, μαζί με την γυναίκα του Αμφιτρίτη. Ως θεός της θάλασσας είχε ένα χρυσό άρμα με το οποίο μπορούσε να ταξιδεύει πάνω στα κύματα. Όταν θύμωνε ξεσήκωνε τεράστια κύματα με την τρίαινά του, που του την είχαν χαρίσει οι Κύκλωπες. Ιερά ζώα του Ποσειδώνα ήταν το δελφίνι, το άλογο και ο ταύρος.
Ο Ποσειδώνας και ο Δίας
Ο Ποσειδώνας στάθηκε πιστός στον μεγάλο του αδελφό το Δία. Σε κάθε δύσκολη στιγμή ήταν πάντα στο πλάι του, έτοιμος να τον βοηθήσει να βγει από τη δύσκολη θέση. Στην Τιτανομαχία ήταν ο πρώτος που τον αναγνώρισε ως βασιλιά των θεών. Πήγε μάλιστα ο ίδιος στα Τάρταρα, εκεί όπου είχε ρίξει τους Τιτάνες ο Δίας και τους κλείδωσε, σέρνοντας τις βαριές πόρτες με τα χέρια του. Στη Γιγαντομαχία πολέμησε σκληρά. Καταδίωξε τον Γίγαντα Πολυβώτη ως την Κω, έκοψε ένα κομμάτι από το νησί και του το πέταξε.
Σχηματίστηκε έτσι το νησί Νίσυρος που πλάκωσε τον Γίγαντα. Παρ’ όλη την αγάπη του για τον αδελφό του, ο Ποσειδώνας ήρθε πολλές φορές αντιμέτωπος μαζί του. Μία από αυτές ήταν όταν και οι δύο ήθελαν για γυναίκα τους τη Θέτιδα. Μετά όμως από την προφητεία που έλεγε ότι το παιδί που θα γεννιόταν από τη Θέτιδα μετά από το ζευγάρωμά της με κάποιο θεό θα του έπαιρνε την εξουσία, ο Ποσειδώνας οπισθοχώρησε. Έδειξε τότε πόσο γεναιόψυχος ήταν. Το είπε στο Δία, μαζί με τον οποίο φρόντισαν να παντρέψουν τη Θέτιδα με τον Πηλέα. Από την ένωση του Πηλέα και της Θέτιδας γεννήθηκε ο Αχιλλέας.
Ο Ποσειδώνας και ο Μίνωας
Όταν ο Μίνωας προσπαθούσε να γίνει βασιλιάς της Κρήτης, ζήτησε από τον Ποσειδώνα να στείλει σημάδι στους ανθρώπους ότι οι θεοί ενέκριναν τη βασιλεία του.
Ο Ποσειδώνας τότε έστειλε έναν όμορφο ταύρο και ζήτησε από τον Μίνωα να τον θυσιάσει προς τιμήν του. Ο Μίνωας χάρηκε πολύ που έγινε βασιλιάς της Κρήτης, αλλά λυπήθηκε να σκοτώσει ένα τόσο όμορφο ζώο. Ο Ποσειδώνας για να τον τιμωρήσει έκανε την γυναίκα του Πασιφάη, να ερωτευθεί τον ταύρο και με τη βοήθεια του Δαίδαλου να ενωθεί μαζί του. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Μινώταυρος ένα τέρας που τρεφόταν με ανθρώπινο αίμα.
Τα παιδιά του Ποσειδώνα
Ένα από τα παιδιά του Ποσειδώνα (σύμφωνα με τους μύθους της Αττικής) ήταν ο φοβερός γίγαντας και ληστής Προκρούστης.
Είχε το λημέρι του στην Ελευσίνα, όπου έπιανε τους περαστικούς και τους ξάπλωνε σ’ ένα κρεβάτι. Αν ήταν μακρύτεροι τους έκοβε τα πόδια. Αν ήταν κοντύτεροι τους τέντωνε μέχρι να φτάσουν στις δύο άκρες του κρεβατιού.
Τον Προκρούστη τον σκότωσε πάνω σ’ αυτό το κρεβάτι ο Θησέας. Ένας άλλος γιός του Ποσειδώνα ήταν ο Άμυκος, βασιλιάς των Βεβρύκων που ζούσαν στο Βόσπορο. Αυτός προκαλούσε τους ξένους που περνούσαν από τη χώρα του και πήγαιναν να πιούν νερό από την πηγή που φυλούσε και πάλευε μαζί τους. Ο Άμυκος νικήθηκε από τον Πολυδεύκη που τον έδεσε σ’ ένα κορμό δάφνης και τον υποχρέωσε να ορκιστεί στον Ποσειδώνα πως θα ελευθέρωνε την πηγή.
Στη Ρόδο ο Ποσειδώνας ενώθηκε με την Αφροδίτη και απέκτησε μαζί της μια κόρη, την όμορφη Ρόδο. Για να την τιμήσει έδωσε το όνομά της στο νησί και την πάντρεψε με τον Ήλιο. Σημαντική ήταν και η ένωση του Ποσειδώνα με την κόρη Κλειτώ, την οποία βρήκε μόνη της πάνω στην Ατλαντίδα. Μαζί της έκανε δέκα παιδιά, στα οποία μοίρασε δίκαια το νησί. Έκανε κάθε έναν βασιλιά στο μερίδιό του. Βασιλιά πάνω απ’ όλους έκανε τον πρωτότοκο γιό του Άτλαντα, που έδωσε και το όνομά του στον τόπο.
Η λατρεία του Ποσειδώνα
Ο Ποσειδώνας λατρευόταν ιδιαίτερα στη Βοιωτία και στη Θεσσαλία, όπου του αποδιδόταν η δημιουργία της κοιλάδας των Τεμπών και του Πηνειού ποταμού. Πολύ διαδεδομένη ήταν η λατρεία του και στην Πελοπόννησο όπου τελούσαν προς τιμή του τα Ίσθμια.
Η Κόρινθος, το Ναύπλιο και η Τροιζήνα τον τιμούσαν ιδιαίτερα, ενώ η Καλαυρία τον είχε ως προστάτη θεό. Στην Αρκαδία προστάτευε τη γεωργία.
Ο Ποσειδώνας ταυτίζεται με τον ρωμαϊκό θεό Neptunus, η λατρεία του οποίου ήταν πολύ διαδεδομένη στη Ρώμη για πάρα πολλά χρόνια.
©+® Dilaz 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου