Φώτο 01: Η Θεά Άρτεμις(Θεά του κυνηγιού και των δασών)
Η Άρτεμη, η κόρη του Δία και της Λητώς, ήταν η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα.
Θεά του κυνηγιού και των δασών, περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σε απάτητα βουνά, κυνηγώντας ελάφια ή ταύρους. Συντροφιά της είχε τις νύμφες των βουνών.
Σαν θεά παρθενική και ανέραστη προστάτευε τα νιάτα, τα ανύπαντρα κορίτσια και τους αγνούς νέους. Στους μύθους παρουσιάζεται με δύο μορφές: ατίθαση και άγρια ή τρυφερή και προστατευτική.
Ήταν πολύ σκληρή στις αποφάσεις της και όπως όλοι οι θεοί τιμωρούσε όσους δεν σέβονταν τη δύναμή της ή δεν την τιμούσαν. Ταυτόχρονα προστάτευε αυτούς που ήταν αδύναμοι και είχαν την ανάγκη της.
Άρτεμη και Ιφιγένεια
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης του αχαϊκού στρατού για τον Τρωικό πόλεμο, ο Αγαμέμνονας βγήκε για κυνήγι. Εν αγνοία του μπήκε σ’ ένα ιερό άλσος, αφιερωμένο στην Άρτεμη. Όταν πετάχτηκε μπροστά του ένα όμορφο ελάφι το σκότωσε και καυχήθηκε πως ούτε η Άρτεμη δεν θα μπορούσε να σημαδέψει τόσο καλά. Η θεά τότε θύμωσε και τιμώρησε τους Αχαιούς, κόβοντας τους ανέμους. Έτσι ήταν αδύνατο να ξεκινήσει ο στόλος των Αχαιών για την Τροία.
Η άπνοια αυτή συνεχιζόταν επί μέρες. Οι αρχηγοί κατέφυγαν στο μάντη Κάλχα που τους εξήγησε ότι αν δεν εξιλεώνταν στην Άρτεμη με τη θυσία της Ιφιγένειας η θεά δεν θα επέτρεπε την αναχώρησή τους. Ο Αγαμέμνονας, παρ’ όλο που στενοχωρήθηκε, αποφάσισε να θυσιάσει την όμορφη κόρη του. Όταν όμως ήρθε η ώρα της θυσίας η Άρτεμη αντικατέστησε την Ιφιγένεια μ’ ένα ελάφι. Την Ιφιγένεια την μετέφερε στη χώρα των Ταύρων, όπου την έκανε ιέρεια στο ναό της.
Η λατρεία της Άρτεμης
Η Άρτεμη λατρευόταν ιδιαίτερα στην Πελοπόνησσο, όπου την τιμούσαν και ως θεά της εξοχής, του χορού και της μουσικής. Στις παραστάσεις απεικονίζεται με τόξο και βέλη, ντυμένη με χιτώνα και τριγυρισμένη από ελάφια.
Ονομαστά ιερά της υπήρχαν στην Αρκαδία, στην Εύβοια, στη Δήλο, στη Σάμο και στην Κρήτη. Όπως όλοι οι θεοί έτσι και η Άρτεμη ήθελε να γίνονται προς τιμή της θυσίες και να μην την ξεχνούν οι άνθρωποι. Γι’ αυτό οι αρχαίοι Έλληνες φρόντιζαν να θυσιάζουν συχνά στους βωμούς της. Ποτέ όμως δεν θυσίαζαν ελάφια, που η θεά θεωρούσε ιερά της ζώα.
©+® Dilaz 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου